Η "εξωκοινοβουλευτική Δεξιά" Σαμαρά

Με μια απλή ματιά στα δυο στρατόπεδα των υποψηφίων για τη Προεδρία της ΝΔ, μια σαφής και ουσιαστική διαφορά είναι άμεσα διακριτή: η φύση της υποστήριξης που λαμβάνουν οι δύο υποψήφιοι. Αυτό που παρατηρούμε για τη μεριά της κας Μπακογιάννη, είναι ότι λαμβάνει τη στήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ, δηλαδή των προσφάτως εκλεγμένων κοινοβουλευτικών εκπροσώπων του κόμματος. Από την άλλη μεριά, βλέπουμε τον κο Σαμαρά να υποστηρίζεται από την εξωκοινοβουλευτική Νέα Δημοκρατία, τους ανθρώπους δηλαδή που για διαφόρους λόγους, ζήτησαν την εμπιστοσύνη των πολιτών στις πρόσφατες εκλογές και δεν την έλαβαν. Πρόκειται λοιπόν για μια ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στους δύο υποψηφίους, καθώς αυτό εκτιμώ ότι θα κάνει τη διαφορά και σε επίπεδο πολιτικού περιεχομένου αλλά και σε επίπεδο κινητοποίησης την ημέρα των εκλογών. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για το ότι το νούμερο της συμμετοχής, είναι καθαρά ζήτημα της κας Μπακογιάννη.
Από τη μια μεριά έχουμε τους εξωκοινοβουλευτικούς της ΝΔ που στηρίζουν Σαμαρά και προσπαθούν να φανατίσουν-συσπειρώσουν την τάση του Καραμανλισμού (χωρίς βέβαια να υπολογίζουν τον ξενοδόχο). Από την άλλη μεριά, έχουμε την μεριά της κας Μπακογιάννη με έναν τεράστιο μηχανισμό κινητοποίησης ο οποίος ενεργοποιείται από τους νεοεκλεγμένους βουλευτές του κόμματος ανά την χώρα, που ποντάρει στην μεγάλη προσέλευση ψηφοφόρων που δεν ανήκουν μέχρι στιγμής στη λεγόμενη σκληροπυρηνική βάση της ΝΔ. Επειδή όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για εσωκομματικές εκλογές και όχι για σύγκρουση λογίων σε κάποιο πνευματικό σωματείο, η κα Μπακογιάννη φαίνεται ότι συγκεντρώνει όλα εκείνα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα επί της ουσίας, αλλά και επί της διαδικασίας.

ΠΗΓΗ: kiltidis